Hij, jouw hoogbegaafde kind laat niet zien wat hij kan, wat hij zou kunnen en kennen. Dat kan doordat er geen passend werk is of door aanpassen maar het kan ook door het uit de weg gaan van uitdaging, geen fouten willen maken en geen leerstrategie hebben.
Het kan ook zijn dat je zich aanpast en omdat hij erbij wil horen dat hij niet wil laten zien dat hij iets al kan of weet.
Ja, het was waar dat hij zelf had aangegeven dat hij meer wilde weten van akkoorden. Dat hij ’t lied ‘I’m a Believer van Shrek’ best wel eens met meer noten tegelijk wilde spelen en het klonk ook zoveel mooier toen zijn juf ’t speelde met al die mooie harmonieën. Maar nee, dat gaat hem echt niet lukken. Moet je voorstellen, hij was er al een heel kwartier mee bezig.
Jonathan besloot zijn werk gewoon niet mee te nemen, dan hoefde hij het ook niet te laten horen.
Ja, dat doen meer hoogbegaafde kinderen, vaak onbewust. Hun werk niet meenemen of vergeten, huiswerk niet maken of half en daar allerlei goede redenen voor hebben.
of het veel te druk hebben met allerlei hele belangrijke activiteiten.
Onbewust kiezen ze ervoor dat het beter is om het niet te kunnen wanneer je er (vrijwel) niets voor gedaan hebt, want dat is altijd beter dan iets niet goed kunnen wanneer je er ook nog ’s moeite voor gedaan hebt.
Wat ook veel voorkomt is dat je kind geen enkel idee heeft hoe het aan te pakken, hoe het te leren of onder de knie te krijgen. Het plan van aanpak ontbreekt dan.
Maar Jonathan die besloot dus gewoon z’n boek niet mee te nemen naar pianoles. Dat was echt niet de oplossing, want zijn juf wist precies hoe het zat doordat ze doorvroeg.
‘Geen enkel probleem hoor, dat boek heb ik hier ook.’ Oh nee, nu moest hij er toch mee aan de slag.
Maar aan de andere kant, het is ook wel echt een mooi stuk. Luister maar eens naar de video hieronder.
Na ja en weet je, doordat we er samen naar keken, het stappenplan volgden. Wat kan je wel, waar ga je beginnen, verdeel alles eens en begin per maat. Eerst de rechterhand, dan de linkerhand. Dan de rechterhand zingen en de linkerhand erbij. Lastig maar te doen en ja hoor, uiteindelijk ging het best. Natuurlijk nog niet zo snel, maar dat komt wel.
Dat lukt vast ook op een ander gebied.
Wanneer je gewend bent dat veel best wel makkelijk gaat. Wanneer je weinig moeite hoeft te doen en al helemaal geen strategie hoeft te bedenken hoe je iets aanpakt.
En dan lukt iets niet lukt, dan kunnen de emoties hoog oplopen. Dan is de, wat ze noemen frustratietolerantie bereikt en wil je kind er mee stoppen.
Door deze overwinning besloot Jonathan om ook zijn Duits toch maar eens te leren. Dat ‘vergat’ hij iedere keer te leren. Zijn moeder had hem op aanraden van gevraagd hoe hij het dan leerde en werkelijk hij had geen idee. Samen met zijn coach maakte hij een plan van aanpak. Zeker nu hij had gemerkt dat het werkte bij zijn kerststuk had hij er best wel wat vertrouwen in. Ook vond hij het OK dat hij niet gelijk met een hoog cijfer thuiskwam. Zijn kerststuk was ook nog niet af, maar hij had nog alle tijd.
Dat je kind gezien wordt, dat hij zichzelf laat zien, wat zijn mogelijkheden zijn.
Dat het OK is om fouten te maken en de uitdaging vol zelfvertrouwen aan te gaan
Ja dat je kind strategieën gaat ontwikkelen en moeite gaat doen om om iets voor elkaar te krijgen?
Irissenpad 27
3251 DA Stellendam
Nederland
Maak vandaag nog een afspraak
Stel me een vraag, boek een sessie, stuur me een mailtje, om door de bomen het bos weer te zien en ook jouw mogelijkheden (of die van je kind) te benutten. Ik help je graag!