Weerstand is het vermogen van je lichaam om je te beschermen tegen negatieve invloeden van buitenaf.
Het is dus eigenlijk een afweer- of verdedigingsmechanisme wanneer jouw hoogbegaafde zoon zich aangevallen, gekleineerd, gepasseerd of niet gehoord of gezien voelt. Dit levert een gevoel van afkeer, verzet, tegenstand of tegenwerking op.
Waar er gekeken wordt bij de fysieke weerstand waartegen het lichaam zich beschermt, wordt er bij emotionele weerstand hieraan voorbijgegaan. Er wordt vaak niet gekeken wat het veroorzaakt, wat achter het gedrag zit.
Yes, eindelijk naar het voortgezet onderwijs. Als hoogbegaafde tiener heb je ernaar uitgekeken, omdat je hier vast wel op je plek bent. In een inspirerende leeromgeving waar gelijkgestemden je begrijpen, waar je wel interessante en boeiende lesstof krijgt aangeboden en waar de docent je begrijpt omdat hij/zij een brede interesse heeft in het vakgebied.
De eerste weken gaan nog lekker, je hoeft niet echt veel te doen en het huiswerk dat wordt in de les gemaakt. Maar dan komen de eerste toetsen, je denkt het goed gemaakt te hebben en dan valt het echt tegen wanneer je een onvoldoende krijgt. Als hoogbegaafde tiener kan je dan weerstand ontwikkelen.
Bij hoogbegaafden kan een eigen werkelijkheid (Self-Generated Reality volgens Max Sawyers) ontstaan zijn door schooltrauma of beperkt stimulerend onderwijs. Doordat ze zich niet serieus genomen voelen, dat ze niet gezien werden in wat ze konden en wilden. Hierdoor kan het zijn dat ze uiteindelijk de moed hebben opgegeven om ooit nog eens te bereiken wat ze willen.
Een brede algemene ontwikkeling kan leiden tot de overtuiging dat bepaalde zaken al bekend zijn. Hierdoor wordt de informatie slecht opgenomen. Daar een keer doorlezen altijd voldoende was, moet dat toch ook lukken bij een taal als Frans.
De overtuiging kan ontstaan zijn dat ‘de ander niet snapt dat zoals ik het doe het goed is’
Vanuit de leerling is onbegrip over een onvoldoende daar de antwoorden, naar zijn idee, toch goed zijn. Hierdoor blokkeert een hoogbegaafde tiener. Wanneer een hoogbegaafde weerstand ontwikkelt is het niet mogelijk om de opbouwende feedback te horen. Dan kan er niet aangegeven worden waar hij moeite mee heeft.
Weerstand en zelfsabotage ontstaat, de hoogbegaafde tiener komt niet tot leren. Hij heeft een leerprobleem.
Helaas wordt er dan nog wel eens vanuit gegaan dat het onwil is, een motivatieprobleem en dat een leerling maar moet weten dat er consequenties zijn wanneer afspraken niet worden nagekomen. Wanneer huiswerk niet gemaakt wordt, er gespijbeld wordt of je niet verschijnt op extra ingeplande flex-uren.
Door die eigen werkelijkheid kan een hoogbegaafde tiener blokkeren om de mogelijkheden te zien. Het is dan lastig om te erkennen dat het wellicht aan henzelf ligt dat er weinig vooruitgang in zit. Zelfreflectie van mogelijkheden en kwaliteiten is beperkt, begrensd of zelfs volledig afgesloten.
Daar een docent goede resultaten wil, wordt er druk uitgeoefend op de leerling en dwang. Helaas werkt dit vaak averecht werkt. Meestal wordt er niet gesproken over het gevoel achter bepaald gedrag. Wat er achter het gedrag zit. Een docent neemt meestal geen tijd om te luisteren naar de ervaringen van de leerling. Hierdoor voelt de leerling zich niet gezien, niet gehoord. Dan wordt het steeds lastiger om uit deze negatieve spiraal te komen
De goedbedoelde flex uren, gelegenheid om tot leren te komen worden ervaren als straf. Er ontstaat een houding van ‘k weet t toch al’, er kan niet geluisterd worden naar de uitleg. Door de weerstand van de hoogbegaafde leerling sluit hij zich af en zit zijn tijd uit.
De eigen werkelijkheid van de docent, de nuance tussen leergierigheid en de manier van schools leren.
Patronen van weerstand identificeren om uiteindelijk van weerstand tot leerstand te komen.
Irissenpad 27
3251 DA Stellendam
Nederland
Maak vandaag nog een afspraak
Stel me een vraag, boek een sessie, stuur me een mailtje, om door de bomen het bos weer te zien en ook jouw mogelijkheden (of die van je kind) te benutten. Ik help je graag!