‘Allergieën en astma komen veel vaker voor onder hoogbegaafde kinderen, met name onder hen die muzikaal getalenteerd zijn’. Dit is te lezen in ‘Misdiagnose van hoogbegaafden’
Daar had ik nooit bij stilgestaan alhoewel ik wist dat hoogbegaafden gevoeliger kunnen zijn zoals te zien is in het Zijnsluik van Tessa Kieboom en de overexcitabilities van K. Dabrowsky.
Daar ik zelf astmatische bronchitis heb en in ernstige mate als kind had en voor heel veel allergisch was ging de aandacht, begrijpelijkerwijs, vooral uit naar de gezondheid.
Uit angst dat ik benauwd werd mocht ik dan ook niet te heftige emoties laten zien, waardoor ik leerde emoties te onderdrukken.
Dat dit niet goed is voor je mentale, emotionele en fysieke gezondheid dat weten we nu. Zeker wanneer je juiste hele intense emoties ervaarde zoals hoogbegaafde kinderen dat doen. Gelukkig is dit op latere leeftijd nog te leren.
Door het vele schoolverzuim moest ik al in de eerste klas destijds (groep 3), van de reguliere school af en met de bus een half uur rijden naar Buitengewoon Bijzonder Onderwijs in Rotterdam.
Daar ik op een gegeven moment een vast bed had in het ziekenhuis doordat ik er zo vaak lag, ging ik op mijn 9e een jaar naar Hilversum waar het astmacentrum Heideheuvel was.
In het ziekenhuis, waar ik meestal zo’n 6 weken verbleef, was het hoogtepunt van de dag het rondbrengen van de gele vla, want destijds waren er nog geen educatieve voorzieningen. Ik verveelde me dan ook een klontje.
Hoogbegaafd en astmacentrum
Achteraf bezien was het nogal wat op je 9e een goed jaar uit huis, waarbij je de eerste 6 weken je ouders niet mocht zien, daarna om de 14 dagen.
Maar in de groep was ik de jongste en maakte ik er van alles mee. Minder leuke, maar ook hele fijne zoals het gaan op de fiets naar een reguliere school.
Geweldig vond ik het omdat ik heel leergierig was.
Daarnaast werd er elke dag gesport, waardoor mijn conditie beter werd en ik beter leerde omgaan met mijn astma. Bovendien speelde ik hier voor het eerst op een piano.
Thuisgekomen moest ik toch weer naar een buitenschool,
waar mijn zus ook zat. Balen!
Naar mijn idee heb ik in groep 7,8 kopiëren en boeken kaften geleerd, doordat ik het lesmateriaal ‘uit’ had. Ik was leergierig, maar er was geen aanbod. Over onderpresteren gesproken.
Daar ik de CITO verrassend goed maakte, ging ik naar de brugklas HAVO/VWO omdat die school het dichtste bij was.
Pas op mijn 15e begon ik met pianospelen, doordat er een piano aan mijn ouders werd aangeboden en ‘ik moest dan maar lesnemen, dan leerde mijn moeder het wel van mij’. Al snel had ik de smaak te pakken en waar ik eerst medicijnen wilde studeren, besloot ik naar het Conservatorium te gaan. Nee dat werd niet echt gewaardeerd door mijn ouders.
Door een escalerende thuissituatie ben ik op mijn 18e uit huis gegaan en gaan wonen bij mijn vriend. Daar heb ik mijn hele studie gedaan, waar ik uiteindelijk ook mijn rijke emotionele kant ontdekte.
Door de betrokkenheid en de stimulans van mijn vriend, waar ik inmiddels 34 jaar getrouwd mee ben, kon ik mij ontwikkelen en ben ik mij na het Conservatorium gaan specialiseren in hoogbegaafdheid en leren leren.
Gelukkig is er veel veranderd door de huidige educatieve voorzieningen, maar toch ben ik benieuwd hoe vaak er echt gekeken wordt naar het potentieel bij kinderen die ernstig astma hebben.
Irissenpad 27
3251 DA Stellendam
Nederland
Maak vandaag nog een afspraak
Stel me een vraag, boek een sessie, stuur me een mailtje, om door de bomen het bos weer te zien en ook jouw mogelijkheden (of die van je kind) te benutten. Ik help je graag!