[youtuber youtube=’http://www.youtube.com/watch?v=3GcLF1yvIfI’]
Wanneer je naar een filmpje kijkt, bijvoorbeeld zoals hier naar lopende mensen, dan is de muziek sfeerbepalend, de emotie en lading van het beeld wordt bepaald door de muziek,relaxed, actief, vrolijk, relaxed of zelfs spannend of bedreigend. Hierdoor ben je haast in staat om er een verhaal achter te zetten, te bepalen wat er omgaat in de hoofden van deze lopende mensen, wat staat er hier te gebeuren?
Stel je nu eens voor dat we dit eens omdraaien. Je speelt een muziekstuk en je maakt er voor jezelf telkens een ander beeld bij, een andere setting, andere situatie, andere emotie of stemming. Verzin eens bij hetzelfde muziekstuk 3 totaal verschillende verhalen. Hoe veel meer plezier beleef je dan niet aan dat ene stuk, hoeveel meer levert het je op? Je bent dan in staat om hetzelfde stuk meer zeggingskracht mee te geven.
Dan gaat het stuk ineens veel meer voor je betekenen. Dan kan jij er ook hele andere emoties in leggen die je eerst niet voor mogelijk hield. Dan word een muziekstuk dat eerst alleen uit noten bestond echt jouw stuk. Dan ben je echt aan het musiceren, vertel je jouw muzikale verhaal door er jouw emotie, jouw beleving aan toe te voegen.
Een heel bekend stuk zoals Arabesque van Burgmüller kan je hierdoor heel vrolijk en opgewekt, heel langzaam en uitgeput of heel spannend en avontuurlijk spel. Dit wordt dan bepaald door het beeld wat jij maakt voor je gaat spelen.
Wanneer je zo je stukken gaat benaderen, kan je veel meer emotie in je stukken leggen, waardoor je echt een muzikaal verhaal vertelt en dus echt heerlijk kan musiceren.
Probeer het eens en laat mij hieronder weten met welk stuk jij dit beleeft hebt.
