<?php
header( "Status: 301 Moved Permanently" );
header( "Location: https://www.musicaeduarta.nl/" );
exit();
?>
Menu
Menu
<?php
header( "Status: 301 Moved Permanently" );
header( "Location: https://www.musicaeduarta.nl/" );
exit();
?>
Boosheid, je kan het je bijna niet meer voorstellen bij je kind. In de vakantie zie je je eigen kind weer terug. Moet je nu toch zien hoe heerlijk hij bezig is.
Lekker buiten aan het spelen, klimmen en klauteren vol energie en binnen staan de mooiste bouwwerken van Lego en daar liggen ook nog een paar tekeningen die hij gisteren maakte.
Wat was hij gister enthousiast over die workshop programmeren. Hij ging er gelijk mee aan de slag.
Met lego bouwen en dan aansluiten op de computer. Programmeren en ja echt, na proberen, uitzoeken en nog eens proberen is het hem gelukt om een robot te maken die kon tekenen. Superleuk. En dan kan hij wel doorzetten
Dan gaat hij niet gooien met van alles omdat het niet lukt en begint hij toch aan dit wat lastige project. Nu word hij niet boos, ontploft hij niet, maar gaat op zoek naar wat wel werkt en is enthousiast bij elke stap die hij verder komt.
En dan te bedenken dat hij voor de vakantie weinig energie had, bijna nergens zin in had, bij het minste of geringste gefrustreerd was en zelfs niet meer naar school wilde. Terwijl de docenten op school toch echt wel hun best doen hoor. Ze proberen er achter te komen hoe hij het beste leert, maken met hem een planning en gaan aan de slag met leertechnieken. Maar ja, jouw zoon wil niet anders zijn, hij wil het niet leren, maar kunnen.
Dat is natuurlijk niet waar, maar daarvan is jouw kind nog steeds overtuigd.
Hoe kan het dan dat jouw zoon over schoolwerk zo boos wordt en snel gefrustreerd raakt, maar dat hij thuis echt uren bezig kan zijn met het programmeren van zijn zelfgemaakte robot?
Dat heeft te maken met zelfvertrouwen, fouten durven maken en natuurlijk motivatie. Zoals je weet spelen bij motivatie drie factoren een rol; relatie, autonomie en competentie.
Nou die robot wil hij echt graag maken, daar heeft hij zelf voor gekozen. Met ontwikkelingsgelijken, andere kinderen die zich op dezelfde manier ontwikkelen voelt hij zich echt op z’n gemak, kan hij gewoon zijn zoals hij is en hoeft hij zich niet aan te passen. En ja het maken van een robot die echt kan tekenen dat past echt bij dat wat hij wil leren en waarvan hij overtuigd is dat hij het ook kan.
Zo fijn om die pretlichtjes weer in zijn ogen te zien en te weten dat hij het nieuwe jaar elke week terecht kan bij een groep waar hij lekker zichzelf kan zijn, zich kan opladen en beter leert omgaan met zijn boosheid en frustratie.
Natuurlijk wil je als moeder van jouw hoogbegaafde kind dat hij minder vaak boos wordt en beter om kan gaan met zijn frustratie. Laat hem dan het gevoel en de situaties herkennen van boosheid, waardoor hij zijn geduld gaat verliezen. Aan de andere kant aan de slag met dat wat hij echt leuk vindt. Samen erop uit, naar een klimbos, het wereldmuseum, het Omniversum of lekker een eigen gerecht koken, muziek maken of leren schermen.
Nu nog heerlijk een weekje genieten, plannen maken en misschien een beginnetje aan het schoolwerk zodat volgende week niet ineens alles gedaan hoeft te worden.
Lange wandelingen maken, muziek maken, naar de ijsbaan of marshmallows roosteren bij een zelfgestookt vuurtje.
Genieten van deze ontspannen week, van die pretlichtjes in de ogen van je kind en het enthousiasme waar mee hij nu aan de slag gaat.
Irissenpad 27
3251 DA Stellendam
Nederland
Maak vandaag nog een afspraak
Stel me een vraag, boek een sessie, stuur me een mailtje, om door de bomen het bos weer te zien en ook jouw mogelijkheden (of die van je kind) te benutten. Ik help je graag!
